Het befaamde Duitse circusmagazine CircusZeitung interviewde Elisa van der Meijden over haar groeiende verantwoordelijkheden bij Stardust Circus International en haar passie voor het circus.
Elisa van der Meijden neemt geleidelijk de verantwoordelijkheid over bij Stardust Circus International
De familie van der Meijden organiseert al 28 jaar het Weltweihnachtscircus in Stuttgart. Nog langer, al 37 jaar, behoort het Wereldkerstcircus in het Theater Carré Amsterdam tot de producties van het familiebedrijf ‘Stardust Circus International’. Daarnaast zijn er nog tal van andere producties. Zo was Stardust het eerste agentschap dat het grote Chinese Staatscircus naar Europa bracht.
De dochter van Monica Strotmann en Henk van der Meijden, Elisa van der Meijden, is sinds enkele jaren aan boord en neemt geleidelijk aan de verantwoordelijkheid voor de producties over. Tijd om met haar te praten over haar rol bij Stardust Circus International en haar passie voor het circus.
CircusZeitung: Uw vader organiseert het Wereldkerstcircus in het Carré al langer dan u op de wereld bent. Toen u drie jaar oud was, organiseerde hij voor de eerste keer het Weltweihnachtscircus Stuttgart. Hoe was het om met al die circusproducties op te groeien?
Elisa van der Meijden: Een kindertijd in het circus is het mooiste wat je je kunt voorstellen. Het is natuurlijk een enorme speeltuin voor een kind. Wij brachten altijd Kerstmis in Carré door en vierden Oud en Nieuw dan in Stuttgart. Het is nu nog hetzelfde, trouwens. In die tijd sloot ik altijd vriendschap met veel kinderen van artiesten en moest ik huilen als ik mijn nieuwe vrienden in Carré moest achterlaten. Als jong meisje was ik vooral gefascineerd door paarden. Buiten het circus reed ik in mijn vrije tijd paard tot ik 15 was en hielp altijd in de stallen. Mijn droom in die tijd was om later met een paarden-act in de piste te staan, maar dat veranderde met de jaren. Ik genoot ook van mijn vakanties, die ik vijf jaar achtereen doorbracht bij Circus Knie in Zwitserland. Mijn ouders zeiden altijd: 'Waarom neem je niet een leuk hotel op loopafstand van het circus?’ Maar ik woonde liever in een caravan zoals de artiesten.
CircusZeitung: Voordat u een paar jaar geleden volledig in het bedrijf van uw ouders ging werken, hebt u als televisiepresentatrice gewerkt, toch?
Elisa van der Meijden: Precies, het was belangrijk voor me om op eigen benen te staan. Na de middelbare school heb ik marketing en communicatie gestudeerd en begon daarna als tv-presentatrice te werken. Het werk was erg zwaar en niet alleen verbonden met glamour. Vaak moest ik om vijf uur opstaan en dan tot acht uur rijden naar een locatie. Maar al met al was het een zeer belangrijke en leerzame tijd voor mij. Natuurlijk was ik trots op mijn eerste eigen salaris en nodigde ik mijn ouders uit voor een gezellig etentje. In de laatste twee jaar van mijn televisietijd ging ik altijd met mijn ouders mee naar de circusfestivals, wat niet altijd gemakkelijk te combineren was met mijn hoofdberoep. Toen het TV-station mij een nieuw contract aanbood, was het tijd om te beslissen of ik bij de TV wilde blijven of in de toekomst de verantwoordelijkheid in het familiebedrijf wilde overnemen. Voor mij was het een goed moment om in het bedrijf van mijn ouders te stappen.
CircusZeitung: Hoe werkt u met uw vader samen? Is er een bepaalde taakverdeling?
Elisa van der Meijden: Mijn vader is nog steeds overal bij betrokken. Dat is ook belangrijk voor mij, want ik kan nog elke dag van hem en mijn moeder leren. Ik reis nu alleen naar festivals die verder weg liggen, zoals in Rusland of China. Op festivals in Europa ben ik er echter altijd samen met mijn ouders. Dan gaan we samen bespreken welke nummers we al hebben en welke er nog bij kunnen. Ook in Stuttgart en Amsterdam brengen we altijd veel tijd samen door. De repetitiedagen in Stuttgart beginnen eind november, na de première begin december gaan we altijd naar Amsterdam, waar elk jaar de repetities beginnen en de eerste voorstelling een paar dagen voor Kerstmis is. De repetitiedagen zijn altijd lang en vermoeiend voor beide producties, maar we genieten nog steeds van deze dagen. Het is altijd mooi om te zien hoe onze show zich in deze fase tot een geheel ontwikkelt.
CircusZeitung: Hoe ga je te werk bij het casten? Zijn er verschillen in de selectie van de voorstellingen tussen Stuttgart en Amsterdam?
Elisa van der Meijden: Natuurlijk hebben we de ambitie om voor beide producties de beste nummers te krijgen. De kerstcircussen staan op hetzelfde hoge niveau, maar soms zijn er technische hindernissen. Zo konden wij bijvoorbeeld de ‘Globe of Death’ van de Pinillos motorfietsen niet in Carré laten zien, omdat de artiesteningang te klein is. Meestal boeken we echter rechtstreeks optredens voor beide zalen.
Het is altijd belangrijk om een goede mix te hebben van top-prestaties, emotionele nummers en optredens die een verhaal vertellen. Clowns zijn meestal niet even grappig voor volwassenen als voor kinderen, dus boeken we vaak twee verschillende. In het volgende Wereldkerstcircus hebben we de vrouwelijke Canadese clown Mooky in het programma. Ik zag haar voor het eerst bij Salto Natale en was zeer enthousiast over haar optredens. Mijn vader zag haar in een klein theater en vond haar niet zo goed, omdat ze niet hetzelfde effect heeft in een kleine setting. Maar hij zei tegen me: 'Als jij denkt dat ze het goed zal doen, nemen we haar!’ Haar optredens waren een groot succes bij het publiek en mijn vader ging elke avond naar haar toe. Dus hij laat me geleidelijk aan zelf beslissingen nemen, wat het programma aangaat.
CircusZeitung: Stardust Circus International organiseert, naast kerstcircussen, ook theatervoorstellingen. Hoe gaat dat?
Elisa van der Meijden: Klopt! Wij werken aan elke productie met grote passie, maar het circus heeft een speciale plaats in onze familie. In de afgelopen jaren hadden we een show met Hans Klok, waarin ook circusartiesten optraden, of de balletvoorstelling 'Het Grootste Zwanenmeer ter Wereld'. We brachten ook het Marinsky en Bolshoi Ballet naar West-Europa. Als we theater- en balletvoorstellingen laten zien, zijn ze meestal als pakket ingekocht. Bij het circus zetten we de hele show zelf in elkaar. Natuurlijk is dit het meeste werk in vergelijking met andere projecten, maar daarom zijn wij des te meer gehecht aan deze producties.
CircusZeitung: Wilt u naast het circus nog andere shows blijven produceren en heeft u misschien al concrete plannen voor nieuwe projecten?
Elisa van der Meijden: Ik heb al jaren het idee om een erotisch circus naar Nederland te brengen. Aangezien wij vorige kerst al dachten dat evenementen op kleine schaal konden plaatsvinden, wilden wij dit idee eigenlijk afgelopen winter al uitvoeren. Corona heeft echter een spaak in ons wiel gestoken. Het idee is om een dinnershow te organiseren op een locatie in het centrum van Amsterdam. Het geheel zou in burlesque stijl gehouden zijn, met een erotisch tintje, onder de naam 'Femme Fatale'. Wij hopen de productie in augustus te kunnen inhalen, dan zullen o.a. de gebroeders Messoudi erbij zijn. Natuurlijk is dit voor mij een project dat dicht bij mijn hart ligt, want het is mijn eerste volledig eigen productie. Op het gebied van theater vind ik 'immersief theater' erg spannend. Er zijn geen grenzen meer tussen de zaal en het toneel, het publiek wordt actief betrokken bij de productie. Dit is erg succesvol in New York. Wij werken momenteel samen met een creatief team om dit naar Nederland en Duitsland te brengen. We kunnen de eerste in Europa zijn. Dat zou heel cool zijn!
CircusZeitung: Corona en de annulering van de laatste kerstcircussen gooien de programmering in de war en ook de vooruitzichten voor de volgende kerst zijn nog onzeker. Hoe plan je in deze moeilijke tijd?
Elisa van der Meijden: Normaal boeken we onze artiesten tot vijf jaar vooruit. Soms moet je lang wachten op goede nummers. Veel acts die we in de laatste kerstcircussen zouden hebben gehad, zijn voor deze kerst natuurlijk al elders geboekt. We kunnen dus niet het identieke programma van vorig jaar laten zien, maar zullen een mix laten zien van acts die voor dit jaar en voor vorig jaar gepland waren. Ik denk dat we de definitieve beslissing voor beide kerstcircussen in september zullen nemen. In Carré hebben we minstens duizend toeschouwers nodig. Zelfs met dat aantal zouden we geen winst maken, maar het is voor ons belangrijk dat het circus weer kan spelen en dat we het publiek een geweldige show kunnen geven. Wij zullen zeker alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat de kerstcircussen door kunnen gaan. Maar we kunnen natuurlijk in Stuttgart niet voor 300 mensen spelen, want we willen ook de kwaliteit van de programma's behouden.
CircusZeitung: Is er een optreden van de laatste jaren dat je is bijgebleven?
Elisa van der Meijden: Ja, de Martinez Brothers (noot van de redacteur: Ikarische spelen)! Telkens als ik hun nummer zie, krijg ik natte handen. We hadden ze in het laatste Weltweihnachtscricus in Stuttgart en ze zullen het publiek ook in Amsterdam zeker gek maken. Maar naast sensatie heb je ook acts nodig die verhalen vertellen, bijvoorbeeld de Sky Angels. Zulke nummers zijn als kijken naar een Van Gogh of Rembrandt!
CircusZeitung: In Nederland zijn wilde dieren sinds 2015 verboden. Ook in Stuttgart is er sinds 2018 een verbod. Zouden er weer wilde dieren in Stuttgart zijn als een ander circus daar een rechtszaak zou winnen en de stad het verbod zou intrekken?
Elisa van der Meijden: Nee, ik denk het niet. Ik kan urenlang lyrisch zijn over de act van Martin Lacey, maar we moeten ons aanpassen aan de smaak van ons publiek en een geweldige show maken zonder wilde dieren. Meer en meer mensen worden vegetariër, en het circus moet deze verandering in het oog houden.
CircusZeitung: Met uw zoontje staat de volgende generatie al in de startblokken.
Elisa van der Meijden: Juist, mijn zoon Elias is nu 10 maanden oud. Trouwens, in september krijg ik mijn tweede zoon. Corona heeft natuurlijk de positieve kant dat ik nu meer tijd met hem en mijn man Dalien kan doorbrengen. Hij komt niet uit het circus, maar hij zal in de toekomst op locatie in Stuttgart gaan werken. Natuurlijk hoop ik van harte dat we met Kerstmis weer kunnen spelen. Ik mis het applaus en het geroezemoes in het publiek en dan zou ik eindelijk mijn kinderen mee kunnen nemen naar ons circus.
Het interview werd afgenomen door Simon Preißing